Από
Φωτεινή Τσιμπιρίδου
Καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Με αφορμή τις
εσπευσμένες αλλαγές, δυστυχώς όμως αρκετές
από αυτές προς τα πίσω, του νέου
νομοσχεδίου για την παιδεία, και την αποσιώπηση των μεγάλων και σημαντικών
προβλημάτων του πολύπαθου αυτού τομέα, θα ήθελα να στείλω έκκληση προς τους
σχεδιαστές του, τον Υπουργό και την περί αυτόν ομάδα προκειμένου να ξανασκεφθούν
τα παρακάτω 5 σημεία.
Επειδή δεν είμαι ούτε Ζουλού,
ούτε Παπούα (με απόλυτο σεβασμό στις
φυλές αυτές) αλλά και δεν θα ήθελα να παραμείνω στη φυλή των Ελληναρο-πούα,
μοιράζομαι δημοσίως τους παρακάτω προβληματισμούς, ελπίζοντας ότι θα φτάσουν σε
ευήκοα ώτα.
Κύριε υπουργέ, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι:
1. Δεν ζούμε στην δεκαετία του 1980 και δεν μπορεί να
αναμένουμε την ‘αλλαγή’ με τις τεχνολογίες της μεταπολίτευσης. Με άλλα λόγια
δεν μπορούμε να επανεισάγουμε την κομματοκρατία και τη συναλλαγή στα
πανεπιστήμια. Εάν ένα καλό είχε ο νόμος Διαμαντοπούλου ήταν ότι η κομματοκρατία
περιορίστηκε και η συναλλαγή σταμάτησε. Με αφορμή αυτό το όνομα και προς
αποφυγή παρεξηγήσεων να επισημάνω ότι
δεν είμαι Ποτάμι, που επί του
συγκεκριμένου θέματος άρχισε ήδη να φουσκώνει…! Με τις νέες όμως προτάσεις ο
εφιάλτης επιστρέφει, αυτή τη φορά στην πιο συντηρητική (ΔΑΠ-Χρυσή Αυγή) ή
εξτρεμιστική του εκδοχή (καταληψίες/μπαχαλάκηδες). Πάρτε πίσω τις
τερατώδεις ποσοστώσεις των 70 και 25 τοις εκατό επί των εκλογών και τη
συμμετοχή στα όργανα του Πανεπιστημίου ΤΩΡΑ, διαφορετικά η ζωή των
πανεπιστημιακών θα κινείται μόνο γύρω από τις επιθυμίες των κομμάτων και των
ακροδεξιών ή το χάος των μπαχαλάκηδων. Προσέξτε, ο κόσμος όλος δεν κινείται στο
τετράγωνο του Παντείου Πανεπιστημίου!
