Ο Celan απαγγέλει τη "Todesfuge"
Mαύρο γάλα της αυγής σε
πίνουμε τ΄ απόγευμα
σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε τη νύχτα
πίνουμε και πίνουμε
σκάβουμ΄ ένα τάφο στους άνεμους εκεί δεν είναι στριμωχτά
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι παίζει με τα φίδια γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά
Μαργαρίτα
γράφει και βγαίνει απ΄ το σπίτι κι αστράφτουν τ΄αστέρια σφυρίζει
στα λυκόσκυλά του
σφυρίζει στους εβραίους του διατάζει να σκάψουν ένα τάφο στο χώμα
μας διατάζει παίξτε τώρα για χορό
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε τη νύχτα
σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε τ΄απόγευμα
πίνουμε και πίνουμε
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι παίζει με τα φίδια γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά
Μαργαρίτα
τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτ σκάβουμ΄ ένα τάφο στους ανέμους
εκεί δεν είναι στριμωχτά
Φωνάζει εσείς σκάφτε βαθύτερα στη γη κι εσείς οι άλλοι τραγουδήστε και παίχτε μουσική
βγάζει το σίδερο απ΄τη ζώνη τ΄ανεμίζει τα μάτια του είναι μπλε
βυθίστε πιο βαθειά το φτυάρι εσείς κι οι άλλοι παίζετε συνέχεια για χορό
Μαύρο γάλα τής αυγής σε πίνουμε τη νύχτα
σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε τ΄απόγευμα
πίνουμε και πίνουμε
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίτ παίζει με τα φίδια
Φωνάζει παίχτε το θάνατο γλυκά ο θάνατος είναι πρωτομάστορας απ΄τη Γερμανία
παίχτε τα βιολιά πιο σκοτεινά θ΄ανεβείτε στον αέρα σαν
καπνός
θα ΄χετε έναν τάφο στα σύννεφα εκεί δεν είναι στριμωχτά
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε τη νύχτα
σε πίνουμε το μεσημέρι ο θάνατος είναι πρωτομάστορας απ΄ τη
Γερμανία
σε πίνουμε τ’ απόγευμα και το πρωί πίνουμε και πίνουμε
ο θάνατος είναι πρωτομάστορας απ’ τη Γερμανία το μάτι του είναι
μπλε
σε βρίσκει με μολυβένιες σφαίρες σε βρίσκει στο σταυρό
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
ρίχνει τα σκυλιά του επάνω μας χαρίζει ένα τάφο σε μάς στον
αέρα
παίζει με τα φίδια κι ονειρεύεται ο θάνατος είναι πρωτομάστορας
απ’ τη Γερμανία
 | |||||||
| Ορχήστρα παίζει το "Ταγκό του θανάτου" (Todestango), στρατόπεδο Γιανόφσκα, Λβοφ, 1942. |
πρώτη δημοσίευση της "Φούγκας του θανάτου" στο περιοδικό Contemparanul, Βουκουρέστι, Μάιος 1947 με τον τίτλο "Tangoul Mortii" (Ταγκό του θανάτου) και την παρακάτω σημείωση του εκδότη:
"Το ποίημα, μετάφραση του οποίου δημοσιεύουμε εδώ, βασίζεται στην ανάμνηση ενός πραγματικού γεγονότος. Στο Λούμπλιν, όπως και σε πολλά άλλα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης, μια ομάδα μελλοθανάτων υποχρεωνόταν να τραγουδά νοσταλγικά τραγούδια , ενώ άλλοι έσκαβαν τάφους", παρατίθεται στο J. Felstiner, Paul Celan, Νεφέλη, 2008.
